Historische infrastructuur

De Wegh der Weegen is tegenwoordig de N237 en wordt onderhouden door de provincie. Samen met onze afdelingen Wegen en Natuur en landschap gaan we deze weg niet alleen veiliger maar ook mooier maken met oog voor zijn unieke geschiedenis.

De Wegh der Weegen, ontworpen door Jacob van Campen, werd aangelegd in 1653 en kan gezien worden als één van de eerste gebiedsontwikkelingen in onze provincie.

Onderdeel van de ontwikkeling van de Wegh der Weegen was namelijk de aanleg van vakken waarin buitenplaatsen gebouwd mochten worden. De vakken werden begrensd door sorties, die door middel van haakse verbindingen de Wegh der Weegen verbond met het land en de natuur achter de vakken.

Naast deze nog steeds zichtbare vakkenverkaveling is ook het kaarsrechte tracé kenmerkend voor de Wegh der Weegen. Enkel bij Soesterberg is een bocht te vinden, een resultaat van een recente wegverlegging. 

De Via Regia (huidige N225) was een route die Utrecht met het keizerlijk paleis van Keulen verbond. De route bestond zeker al in de tiende eeuw en loopt vanuit Utrecht in oostelijke richting over de zuidflank van de Utrechtse Heuvelrug en werd aangelegd vanwege belangrijke (handels)betrekkingen tussen de bisschoppelijke bestuurders van Utrecht en de keizerlijke zetel in Keulen.

Kenmerkend voor de route is dat de weg is opgesplitst in een bovenweg en een benedenweg. De bovenweg was begaanbaarder dan de benedenweg, waardoor deze bovenweg intensiever gebruikt werd. De benedenweg verbond als kerkweg verschillende dorpskernen met elkaar.

Naast de verbindende werking die de Via Regia had en nu nog steeds heeft voor de dorpen tussen Utrecht en Rhenen, verbindt de route ook een rijke diversiteit aan landschappen tussen het Rivierengebied en de Heuvelrug.

In 1812/1813 werd op last van Napoleon Bonaparte de Route Impériale, 1ière classe, no. 2 aangelegd. De route was één van de veertien belangrijkste routes in het rijk van Napoleon en verbond Parijs met Amsterdam. Vanaf Gorinchem loopt de route via Utrecht richting Amsterdam.

Het was één van de eerste verharde wegen in de Provincie Utrecht. De route volgde meestal een zo recht mogelijk tracé, vaak met een kerktoren van het volgende dorp als oriëntatiepunt. Kerktorens functioneerden daardoor als referentiepunt voor het vervolg van de route.

De Route Impériale is een fantastische route met prachtige uitzichten op het Utrechtse landschap. Bovendien is de route tegenwoordig relatief rustig omdat het wegverkeer steeds meer afnam onder invloed van de aanleg van verschillende snelwegen.