Energie-infrastructuur

1. Aanpassingen infrastructuur door verandering van energiedragers
   In de energietransitie gaan we van aardgasverbruik naar elektriciteit, warmtebronnen en waterstof. Deze nieuwe energiedragers (en de groei van bestaande energiedragers) vragen om een uitbreiding van de bestaande infrastructuur. Maar ook om nieuwe nog niet bestaande netwerken.
2. Nieuwe locaties energie-opwek
   Van centrale opweklocaties gaan we naar een (grotendeels) decentraal energienetwerk. Bijvoorbeeld grootschalig zon-opwek op daken. Op de nieuwe locaties ligt soms nog geen passende infrastructuur.
3. Balanceren van het net
   Zon- en windenergie zorgen in de toekomst voor elektriciteit. Maar de zon schijnt niet de hele dag. En soms is het windstil. Dit zorgt voor overschotten en tekorten. Er zijn slimme oplossingen nodig om overschotten en tekorten van elektriciteit te kunnen balanceren, zoals opslag, conversie óf slimme apparaten die aan- en uitgaan, aangepast aan de weersomstandigheden en het capaciteit van het net.
4. Systeemintegratie
   De verschillende energienetten (elektriciteit, gas en warmte) zullen in de toekomst steeds meer onderling verbonden zijn. Je kunt ze daarom niet onafhankelijk beschouwen. Conversie (omzetten van de een naar de ander) tussen energienetten biedt ook mogelijkheden om overschotten en tekorten aan energie op te vangen.
5. Ruimtelijke inpassing van de infrastructuur
   Dit alles moet een ruimtelijke inpassing krijgen. Zowel de infrastructuur als de slimme oplossingen hebben ruimte nodig, net als de vele andere ontwikkelingen in de regio.
6. Meer dan een technische transitie
   De energietransitie hangt samen met sociaal-maatschappelijke en politieke ontwikkelingen en daardoor is het méér dan alleen een technische transitie.

De verantwoordelijkheden voor de energietransitie en het energiesysteem liggen bij verschillende partijen. En de keuze van de één beïnvloedt de mogelijkheden van de ander. De belangen zijn groot, daarom ziet de provincie het als haar taak om te zorgen dat er goede onderlinge afstemming op regionaal en landelijk niveau is. Zo wordt er samen gewerkt aan een een toekomstbestendig efficiënt en integraal energiesysteem.

De provincie Utrecht onderschrijft de noodzaak om te komen tot regionale regie over de aanpassingen en mogelijke uitbreiding van de energie-infrastructuur. Een eerste stap om meer inzichten te verkrijgen over de mogelijke ontwikkelingen, is de uitvoering van een systeemstudie naar de energie-infrastructuur 2030 – 2050. In een systeemstudie wordt de impact van toekomstige ontwikkelingen in vraag en aanbod van energie op de infrastructuur bestudeerd. De systeemstudie werkt met uiterste scenario’s: een stresstest om te zien of de infrastructuur klaar is voor een aantal mogelijke toekomstbeelden.

Lees ook: Systeemstudie energie-infrastructuur, vragen en antwoorden.